τρίχερη γεωμετρική Υδρία με αλογα - GV058COD138

Γεωμετρική Υδρία 800πχ, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο .

Γεωμετρική υδρία η οποία ανήκει στην μέση γεωμετρική εποχή.

Το πρότυπο του συγκεκριμένου αγγείου βρίσκεται στο Εθνικό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών.

Αριστουργηματική μικρή υδρία, τυπικό δείγμα της κεραμικής των γεωμετρικών χρόνων.

Πρόκειται για αγγείο μεταφοράς υγρών, κυρίως νερού.

Στο συγκεκριμένο αγγείο βλέπουμε γεωμετρικές μορφές ενός ηνίοχου και δυο αλόγων και γεωμετρικά σχέδια που κοσμούν το πήλινο αγγείο.

Ο ιδεώδης τύπος του ήρωα-πολεμιστή, ο ηνίοχος και το άλογο, ήταν σύμβολα ισχύος κοινωνικής και πολιτικής

Γεωμετρική τέχνη ονομάζουμε την τέχνη που αναπτύχθηκε από τον 11ο έως και τον 8ο αιώνα π.Χ., δηλαδή κατά τη γεωμετρική εποχή.

Ονομάζεται γεωμετρική από τα γεωμετρικά σχέδια που κοσμούν τα πήλινα αγγεία.

Επίσης, γεωμετρικές είναι οι μορφές των ανθρώπων και των ζώων, είτε είναι ζωγραφισμένες επάνω σε αγγεία είτε είναι πήλινα ή χάλκινα ειδώλια.

Τα αγγεία της γεωμετρικής τέχνης στην αρχή διακοσμήθηκαν με κυματιστές γραμμές και σπείρες που ζωγραφίζονταν με το χέρι πάνω στην επιφάνεια των αγγείων.

Αυτές οι κυματιστές γραμμές έδωσαν αργότερα την θέση τους σε ομοιόμορφους κύκλους και ημικύκλια ζωγραφισμένα με μεγάλη ακρίβεια και με τη βοήθεια του διαβήτη.

Αργότερα, απεικόνιζαν σειρές ομοιόμορφων ζώων, παραστάσεις σχετικές με τον θάνατο που μαζί με γεωμετρικά κοσμήματα κοσμούν τα μεγαλύτερα αγγεία που χρησιμοποιούνταν σαν σήματα ταφών.

Στη μικροπλαστική δεσπόζει ο ιδεώδης τύπος του ήρωα-πολεμιστή, ο ηνίοχος και το άλογο, σύμβολα ισχύος κοινωνικής και πολιτικής.

Τα έργα, αρκετά άτεχνα στην αρχή, χαρακτηρίζονται από αυστηρότητα, λιτότητα, τεκτονικότητα, σχηματικότητα και καθαρά περιγράμματα.

Με την πάροδο του χρόνου η εξέλιξη της τέχνης έχει ως αποτέλεσμα την απόδοση της ιδιότητας των μορφών και συχνά τη διάκριση διαφορετικών τεχνοτροπιών και εργαστηρίων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά το καθένα (κορινθιακό, αργειακό, λακωνικό, αττικό κ.α.).

Παράδειγμα αποτελούν τα ειδώλια αλόγων, που συνήθως παριστάνονται επάνω σε διάτρητες ή συμπαγείς βάσεις και συνήθως τα βρίσκουμε ως αφιερώματα των προσκυνητών στα ιερά της εποχής.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συνθέσεις κάνουν δειλά την εμφάνισή τους, όπως μορφές σε κύκλιο χορό, συμπλέγματα ζώων κ.α.