Γυναικείο ειδώλιο παραλλαγής Σπεδού - CYID05700ΚΕ7

Ειδώλιο του τύπου "Με διπλωμένα χέρια".
Πρωτοκυκλαδική ΙΙ - Φάση Σύρου
2800 π.Χ. - 2300 π.Χ.

Χειροποίητο σκαλιστό ειδώλιο αντίγραφο μουσείου κυκλαδικής τέχνης.

Τα κυκλαδικά ειδώλια αυτού του τύπου παριστάνουν γυναικείες μορφές που στέκουν γυμνές με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος.

Η αφηρημένη μορφή τους ίσως να αποτελούσε ιδεατή απόδοση μιας "Μητέρας Θεάς", σύμβολο γονιμότητας και αναγέννησης.

Ο Κυκλαδικός πολιτισμός άνθισε στα νησιά του κεντρικού Αιγαίου κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.).

Η πιο χαρακτηριστική δημιουργία του πολιτισμού αυτού είναι η μαρμαρογλυπτική και δεν είναι παράξενο που οι αφαιρετικές φόρμες των ειδωλίων επηρέασαν καλλιτέχνες του 20ού και του 21ου αιώνα, όπως οι Brancusi, Modigliani, Giacometti, Hepworth, Moore και AiWeiwei.

Η «ποικιλία Σπέδου», που πήρε το όνομά της από ένα παλιό κυκλαδίτικο νεκροταφείο στη Νάξο, είναι η πιο παραγωγική κατηγορία «κανονικών» ειδωλίων · έχει την ευρύτερη κατανομή τόσο στις Κυκλάδες όσο και αλλού, και τη μεγαλύτερη μακροζωία.

Το απεικονιζόμενο παράδειγμα εμφανίζει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του τύπου: κεφαλή σε σχήμα λύρας με φαρδύ μέτωπο, γωνιακούς ώμους, τομές που υποδεικνύουν τους βραχίονες, το ηβικό τρίγωνο και τις αρθρώσεις, σχεδόν συνολική έλλειψη διαμορφωμένων χαρακτηριστικών (π.χ. στήθη).

Πολλά από τα χαρακτηριστικά που θεωρούνται γυναικεία (όπως η πρησμένη κοιλιά, το στήθος, οι κοιλιακές πτυχές) συναντώνται μερικές φορές και στα αρσενικά ειδώλια.

Αυτά τα παράδοξα μπορεί να υποδεικνύουν ένα βαθμό απροσεξίας στην απόδοση συγκεκριμένων ανατομικών λεπτομερειών (για παράδειγμα, τα πόδια σε αυτό το ειδώλιο έχουν τέσσερα δάχτυλα το καθένα).

Ωστόσο, η χρήση ειδωλίων μπορεί να ήταν πολύ πιο περίπλοκη από ό, τι μπορούμε να φανταστούμε και η ποικιλία των τύπων μπορεί να αντικατοπτρίζει τις διαφορετικές λειτουργίες τους.

Γυναικείο ειδώλιο του τύπου με "Διπλωμένα χέρια".

Τα κυκλαδικά ειδώλια αυτού του τύπου παριστάνουν γυναικείες μορφές που στέκουν γυμνές με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος.

Η αφηρημένη μορφή τους ίσως να αποτελούσε ιδεατή απόδοση μιας "Μητέρας Θεάς", σύμβολο γονιμότητας και αναγέννησης.