ΜΕΛΑΝΟΜΟΡΦΟΣ ΑΜΦΟΡΕΑΣ CLV05800PH23

Ηρακλής και κένταυρος Φόλος  και το μάζεμα της ελιάς.

Χειροποίητος κεραμικός μελανόμορφος αμφορέας, αντίγραφο μουσείου κλασικής περιόδου. Του ζωγράφου Αντιμένη, 530-510πχ Βρετανικό Μουσείο.

Στην πρώτη όψη του αγγείου εικονίζονται τρεις ελιές.

Στην μεσαία είναι ανεβασμένος ένας νέος που χτυπάει τα κλαδιά για να πέσουν οι ελιές. Δεξιά και αριστερά του δέντρου δύο ακόμη νέοι χτυπούν με τα ραβδια τους το δέντρο .Τους καρπούς μαζεύει σ ένα καλάθι ένας τέταρτος νέος.
Στην δεύτερη όψη ο Ηρακλής και ο Κένταυρος Φόλος που υποδέχεται τον Ηρακλή κρατώντας ένα μεγάλο κλαδί από το οποίο κρέμονται ένας λαγός μία αλεπού και ένα πουλί. Με το δεξί του χέρι κάνει χειραψία με τον Ηρακλή, που φοράει ένα μικρό κεντημένο χιτώνα, ενώ κρέμονται αριστερά του ένα σπαθί και μία φαρέτρα (γωρυτός).
Εχει το ρόπαλο του πάνω από το αριστερό του ώμο από το οποίο κρέμεται και η Λεοντη του. Ο Ερμής κάθεται πίσω από τον Ηρακλή, φορώντας χλαμύδα, πετάσο, φτερωτες μπότες και κρατώντας το κηρύκειο του. Ένα ελάφι στέκεται δίπλα στον Φόλο.

Ο Ηρακλής είναι ο µεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής µυθολογίας.

Οι Κένταυροι είναι πλάσματα της ελληνικής μυθολογίας, οι Κένταυροι απεικονίζονται μεν ανθρωπόμορφοι, με ανθρώπινο το άνω τμήμα του κορμού, και ζωικό (αλογίσιο) το κάτω.
.Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Φόλος είναι γνωστός ένας Κένταυρος, ο μόνος αγαθός και φιλόξενος μαζί με τον Χείρωνα.
Ο Φόλος, που ήταν γιος του Σιληνού και κάποιας Νύμφης ,προσκάλεσε τον Ηρακλή, σε συμπόσιο, αλλά στο τέλος σκοτώθηκε κατά λάθος από τον καλεσμένο του σε συμπλοκή που ακολούθησε εξαιτίας της συρροής των κακών Κενταύρων.

 Οι Κένταυροι είναι πλάσματα της ελληνικής μυθολογίας, πιθανώς ως ιδεατή απεικόνιση των έντονων καιρικών φαινομένων που ακολουθούν παρατηρώντας την ταχύτητα των νεφών. Στην ιστορία και την τέχνη οι Κένταυροι απεικονίζονται μεν ανθρωπόμορφοι, με ανθρώπινο το άνω τμήμα του κορμού, και ζωικό (αλογίσιο) το κάτω. [1]Ως ιδιοσυγκρασίες, όμως, φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά ισορροπημένοι και παρουσιάζονται ως είδη πρωτόγονα, που όφειλαν περισσότερα στη ζωική φύση τους παρά στην ανθρώπινη κληρονομιά τους.
Ο Φόλος, που ήταν γιος του Σιληνού και κάποιας Νύμφης (κι όχι του Ιξίονα και της Νεφέλης) προσκάλεσε τον Ηρακλή, σε συμπόσιο, αλλά στο τέλος σκοτώθηκε κατά λάθος από τον καλεσμένο του σε συμπλοκή που ακολούθησε εξαιτίας της συρροής των κακών Κενταύρων.
Πιο συγκεκριμένα, το περιστατικό έγινε στο όρος Φολόη, κατοικία του Φόλου, λίγο πριν ή μετά τον τέταρτο άθλο του Ηρακλή (τη θανάτωση του Ερυμάνθιου Κάπρου). Στο γεύμα ο Ηρακλής ζήτησε κρασί. Ο Φόλος δίσταζε στην αρχή, αλλά τελικώς πείσθηκε να ανοίξει το κοινό πιθάρι των Κενταύρων με το παλιό κρασί, το οποίο είχε δώσει παλαιότερα ο ίδιος ο θεός Διόνυσος σε κάποιο Κένταυρο με την παραγγελία να ανοιχθεί όταν στο μέλλον θα ζητούσε κρασί ο Ηρακλής.
Με το άνοιγμα του πιθαριού οι πλησιέστεροι Κένταυροι προσελκύθηκαν από την ισχυρότατη μυρωδιά του κρασιού και έτρεξαν για να το αρπάξουν. Ο Φόλος φοβήθηκε από την αιφνίδια εισβολή των Κενταύρων και κρύφτηκε. Ο Ηρακλής ήρθε σε συμπλοκή με τους κακούς Κενταύρους και σκότωσε πολλούς από αυτούς, ενώ άλλους, τοξεύοντάς τους με τα δηλητηριώδη βέλη του, τους κατεδίωξε μέχρι τον Μαλέα, όπου κατά λάθος τραυμάτισε και τον Χείρωνα. Μετά τη μάχη, ο Φόλος έθαψε μόνος του όλους τους νεκρούς Κενταύρους. Προσπαθώντας όμως να ξεσφηνώσει ένα βέλος από το γόνατο ενός από αυτούς (κατά μία εκδοχή από το γόνατο του Χείρωνα), το τραβούσε με τόση δύναμη, ώστε όταν το βέλος βγήκε σφηνώθηκε στα σπλάγχνα του και τον σκότωσε (κατά τον Διόδωρο).
Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, ο Φόλος σκοτώθηκε περιεργαζόμενος ένα από τα δηλητηριώδη αυτά βέλη και απορώντας πώς ένα τόσο μικρό αντικείμενο μπορούσε να σκοτώσει ένα Κένταυρο.

Ο Ηρακλής ή Αλκαίος ή Αλκείδης (αρχ. ελλην.: Ἡρακλῆς, από το όνομα Ἥρα και το επίθημα -κλῆς του ουσιαστικού κλέος = δόξα) ήταν αρχαίος μυθικός ήρωας, θεωρούμενος ως ο μέγιστος των Ελλήνων ηρώων. Γεννήθηκε στη Θήβα και ήταν γιος του Δία και της Αλκμήνης, κόρης της Αναξώς, κόρης του Αλκαίου,(γιος του Περσέα και της Ανδρομέδας) και της Αστυδάμειας. Ο Ηρακλής είναι ο µεγαλύτερος ήρωας της ελληνικής µυθολογίας. Γιος του ∆ία και µιας θνητής βασιλοπούλας, της Αλκµήνης, ήταν ο δυνατότερος απ’ όλους τους ανθρώπους. Εξολόθρευσε άγρια θηρία και τέρατα, έδιωξε τυράννους και σκότωσε κακούς βασιλιάδες. Ήταν πάντα δίκαιος, καλόκαρδος και πρόθυµα βοηθούσε τους ανθρώπους. Ήταν ατρόµητος κι ανίκητος και τα κατορθώµατά του έµειναν για πάντα αξέχαστα.